تاریخچه آدیداس، مادر صنعت برندیگ جهانی کفش-قسمت اول
آدیداس، معروف‌ترین برند ورزشی جهان و رقیب اصلی شرکت آمریکایی نایک، چه مسیری را تا موفقیت در بازار جهانی کفش و پوشاک ورزشی طی نمود و این مسیر منجر به ایجاد کدام برندهای ورزشی دیگر گردید؟ در ادامه مطلب برای آشنایی با تاریخچه آدیداس، مادر صنعت برندیگ جهانی کفش-قسمت اول با تیم وبلاگ نیازکو همراه باشید.
تاریخچه آدیداس
آدیداس با سابقه‌ای بسیار طولانی، طراحی‌های نوآورانه و کیفیت بالا، جایگاه خود را به عنوان یک برند معتبر در دنیای پوشاک و کفش‌های ورزشی تثبیت کرده است. از طراحی‌های خاص گرفته تا فناوری پیشرفته، محصولات آدیداس با سبک و عملکرد راحتی معروف هستند. چه یک ورزشکار حرفه‌ای باشید و چه از علاقه‌مندان به سلامتی و راحتی پا هایتان، کفش‌های آدیداس هر نوع سبکی برای ارائه به همه استفاده‌کنندگان دارند.
برند آدیداس (Adidas) شرکتی بین‌المللی که در شهر هرتسوگن‌آوراخ آلمان تأسیس‌شده و مرکز مدیریتی آن نیز در همین شهر قرار دارد. شرکت آدیداس از زمان پیدایش خود بر روی طراحی و تولید لباس و لوازم ورزشی، مخصوصاً کفش فعالیت می‌کند. آدیداس را می‌توان بزرگ‌ترین تولیدکنندهٔ لباس ورزشی در اروپا و دومین تولیدکننده پس از نایک در جهان دانست. شرکت آدیداس هولدینگی متشکل از چندین شرکت ورزشی شامل ریباک، تیلرمید و ران‌تستیک و نیز ۸.۳۳ درصد از سهام باشگاه فوتبال بایرن‌مونیخ آلمان است.
آدیداس ابتدا توسط دو برادر در آشپزخانهٔ منزل مادری تأسیس گردید. اولین استفاده از کفش‌های این دو برادر توسط ورزشکاران آلمانی در المپیک سال ۱۹۲۸ بود. در پی اختلافات این دو برادر در سال ۱۹۴۹، هر دو به مشکل خوردند و ارتباط آن‌ها دچار مشکل گردید. درنهایت، یکی از برادران صاحب آدیداس شد و برادر دیگر نیز پوما را تأسیس کرد که این برند رقیبی برای آدیداس بود.
آدیداس صاحب یکی از لوگوهای ماندگار در تاریخ طراحی لوگو است. آدیداس تا پیش از جدایی برادران از دو خط در لوگوی خود استفاده می‌کرد که پس از جدایی برادران به دلیل مشکلات حقوق معنوی، صاحب آدیداس مجبور به استفاده از خط سوم در آن شد. شهرت این سه خط به حدی رسید که بنیان‌گذار آدیداس در برخی صحبت‌ها شرکتش را شرکت «سه خط» نامیده است.
آشنایی با شخصیت‌های اصلی آدیداس
رادولف داسلر و آدی داسلر دو برادر آلمانی بودند که شرکت خود را در سال‌های ابتدایی قرن بیستم تأسیس کردند. آن‌ها متولد همین قرن بودند و شهرشان، یعنی هرتسوگن آوراخ، منطقه‌ای باوارایایی مشهور با کارخانه‌های تولید پارچه بود. البته اکثر این کارخانه‌ها با شروع قرن بیستم به تولیدکنندگان کفش تبدیل شدند. داسلر در نانوایی مهارت داشت؛ اما این مهارت شغل مناسبی در سال‌های پایانی جنگ جهانی دوم برایش دست‌وپا نکرد.
خانواده داسلر در پی یافتن فرصتی برای امرار معاش بهتر، کارگاه کفاشی در پشت آشپزخانه خود راه‌اندازی کردند. آدی در آنجا با استفاده از مواد کلاه‌های قدیمی، تایر، کوله‌پشتی و هر ماده مفید دیگر، کفش می‌دوخت. خواهر او اشکال و الگوهای کفش را از پارچه کرباس می‌برید. آدی که همیشه فردی خلاق بود، دستگاهی با استفاده از دوچرخه ساخت که وظیفه برش کفش را انجام می‌داد.
دمپایی روفرشی اولین محصول تولیدی کارگاه داسلر بود. آن‌ها از تایرهای مستعمل برای ساخت این دمپایی‌ها استفاده می‌کردند. پس از مدتی آدی با خلاقیت خود و استفاده از استوک از این دمپایی‌ها، کفش‌هایی برای ورزش‌های فوتبال و ژیمناستیک دوخت. تقاضای زیاد برای این کفش‌های جدید، فرصت تأسیس کارخانه را به خانواده داسلر داد و پس از تأسیس کارخانه در سال ۱۹۲۶، پدر و برادر آدی نیز به او ملحق شدند.
المپیک ۱۹۲۸ آمسترداک عطف گاه اول در تاریخ این شرکت آلمانی بود. ورزشکاران آلمانی در آن مسابقات از کفش‌های این کارخانه استفاده می‌کردند و همین، موجب افزایش شهرت برند شد. در المپیک بعدی در لس‌آنجلس، ورزشکاران بیشتری از محصولات این کارخانه آلمانی استفاده می‌کردند تا اینکه در سال ۱۹۳۶، جسی اونز با پوشیدن کفش‌های این شرکت و قهرمانی در مسابقات دو میدانی، شهرت آلمانی‌ها را چند برابر کرد. روی کفش‌های اونز در آن مسابقات، دو خط به‌عنوان نماد شرکت سازنده نقش بسته بود که پس از مدتی، به نماد لباس اکثر ورزشکاران جهان بدل شد.
تقاضا برای کفش‌های داسلر در ابتدای دهه ۱۹۳۰ رشدی قارچ گونه داشت و آلمانی‌ها تا شروع جنگ جهانی دوم نیز به آن ادامه دادند. برادران داسلر هر دو عضو حزب نازی بودند؛ اما تنها رادولف به جنگ فراخوانده شد. کارخانه آن‌ها نیز در زمان این جنگ به محل تولید پوتین برای سربازان تبدیل شد. در پایان جنگ، نیروهای متفقین منطقه فعالیت و حتی خانه داسلرها را اشغال کردند. پدر آن‌ها در همان زمان از دنیا رفت. آدی نیز کمی با سربازان آمریکایی دوست شد و حتی برای یکی از آن‌ها یک جفت کفش مخصوص دویدن دوخت که درنهایت، آن سرباز در المپیک سال ۱۹۴۶ کفش را پوشید.
پس از جنگ، رادولف به خانه بازگشت و بار دیگر به کمک برادرش رفت. او سال‌های زیادی جنگیده و یک سال نیز در کمپ اسرا به آمریکایی‌ها خدمت کرده بود. آن‌ها تولید کفش را بار دیگر آغاز کردند. این بار در بقایای آلمان پس از جنگ جهانی دوم، این دو برادر به دنبال مواد اولیه بودند. برای پارچه کفش‌ها از چادرهای ارتشی و برای کفی و دیگر بخش‌ها نیز از قطعات تانک‌های آمریکایی استفاده می‌شد. در آن زمان، کارخانه داسلر ۴۷ کارگر داشت که به دلیل وضعیت بد اقتصادی، به‌جای پول به آن‌ها هیزم و نخ پرداخت می‌کرد.
تولد دوباره آدیداس
چند سال پس از بازگشت رادولف از جنگ، دو برادر مشاجره‌ای جدی باهم کردند. آن‌ها تا زمان مرگشان دلیل این مشاجره را فاش نکردند. شایعات درباره این خانواده می‌گوید دلیل اصلی اختلاف‌نظر دو برادر بر سر جنگ بوده است. رادولف از آدی انتظار داشت با بهره‌گیری از ارتباطش با آمریکایی‌ها او را از کمپ اسرا آزاد کند.
صرف‌نظر از دلیل این اختلاف، رادولف در سال ۱۹۴۸ خانه و کسب‌وکار خانوادگی را رها کرد تا کسب‌وکار خود را در صنعت کفاشی شروع کند. او نیروهای فروش کارخانه را با خود برد. آدولف نیز ساختمانی را تصاحب کرد که قرار بود کارخانه جدید شود. آدی اکثر کارگرهای تولید و مرکز مدیریت و همچنین بخش اصلی کارخانه را در اختیار خود نگه داشت. از آن زمان، این دو برادر فقط در دادگاه‌ها باهم صحبت کردند. دعوای بین آن‌ها یکی از رقابت‌های شدید را در کل اروپا ایجاد کرد.
برادران داسلر پس از جدایی توافق کردند هیچ‌کدام از برند Dassler برای کفش‌های خود استفاده نکنند. رادولف نام Ruda را برای کفش‌ها و کارخانه جدید انتخاب کرد و آدی نیز نام Addas را. پس از مدت کوتاهی، آدی نام برند خود را به adidas تغییر داد و رادولف نیز به پیشنهاد آژانسی تبلیغاتی، نام شرکت و برندش را Puma گذاشت. آدی برای تغییر برند خانوادگی، یک خط به لوگو اضافه کرد و متن The Best for the Athlete را نیز به آن افزود.
وقتی آدی تصمیم به ثبت سه خط برای برند خود گرفت، متوجه شد برند دیگری نیز از این نماد استفاده می‌کند. برند فنلاندی Karhu نیز همین نماد را داشت که پیش از این، سه خط را به‌نام خود ثبت کرده بود. درنهایت، آدی این برند را به قیمت امروزی حدود ۱۶۰۰ دلار خرید.
رقابت این دو برادر و شرکت‌هایشان در کل شهر پیچید. برای سال‌ها نشانی دوطرفه در مرکز این شهر بود که یکی به سمت آدیداس و دیگری به سمت پوما نشانه می‌رفت. این دو برادر، دو تیم فوتبال و نوشیدنی‌های متفاوت برای کارمندان و حتی مدارس متفاوت برای فرزندان کارمندان و کارگران داشتند. درواقع، کودکان آن شهر از همان ابتدا رقابت شدید آدیداس و پوما را درک می‌کردند.
فرهنگ‌سازمانی هر دو شرکت متأثر از بنیان‌گذار آن بود. رادولف و آدی هر دو افرادی بااستعداد و باهوش بودند. پوما در سال‌های بعد به تولیدکننده کفش ورزشی شناخته‌شده‌ای در جهان تبدیل شد. همچنین، آدیداس با مدیریت آدی در میانه‌های قرن بیستم، فرمانروای صنعت کفش در جهان بود.
ادامه این داستان جذاب را در “تاریخچه آدیداس ، مادر صنعت برندیگ جهانی کفش – قسمت دوم” مطالعه کنید…
منبع: thoughtco
